/////هيچ انساني د لش از سنگ نيست.خدا از نفس خودش به انسان دميده.اگه يه وقت واقعا عاشق يه نفر شدين اول به دل خودتون نگاه كنين ببينين به خاطر چه چيزي دوسش د ار ين؟آيا ميتونين باهاش صادق باشين ؟آيا ميتونين گذشته خودتونو بهش بگين؟آيا ميتونين آينده خودتونو باهاش بسازين؟هيچي مهم نيست.پول...زيبايي....مقام قدرت...هيچي به خدا هيچي مهم نيست.فقط صداقت ...وفاداري...محبت ..اينا مهمه.اين مهمه كه تمام وجودتو صادقانه تقديم كسي بكني كه دوسش داري.اگه يه روز عاشق يه نفر شدين از همون اول هر حرفي كه تو گذشتتون بود بهش بگين.چون خورشيد هيچوقت پشت ابر نميمونه بالاخره يه روز حقيقت روشن ميشه.اگه كسي رو دوست داشتين. اگه يه روز ازتون چيزي خواست...همه كار بكنين تا عشقتون به خواستش برسه.اگه يه روز ازتون يه چيز غير ممكن خواست.همه تلاشتون رو بكنين تا اون به خواستش برسه.اين يعني عشق واقعي.اين يعني صداقت وفاداري.
يادتون باشه هميشه از صميم قلب دوست داشته باشين.هر كاري رو انجام بدين تا اون خوشحال باشه.به خاطر داشتن شما احساس غرور بكنه.و حتي يه لحظه هم دوري تونو تحمل نكنه./////